कांडण - अभंग १७६

१७६

विवेक कांडणीं कांडितें साजणी । निजबोध स्मरणी फिरतसे ॥१॥

देह हें उखळ मन हें मुसळ । काडिलें तांदुळ विवेकाचे ॥२॥

एका जनार्दनीं कांडन कांडितां । ब्रह्मा सायुज्यता प्राप्त झाली ॥३॥