सौरी

न करी वो चाळा स्वैरीचिया बोला । वेधला जीव निसंगपणें खाती नवा गोळा ॥ १ ॥

ऐसे नव्हे भले कोणा मानवले । जग जगीं हांसती मोडिताती डोळे ॥ २ ॥

फुकटचि संग स्वैरीयेचा बरा । दिवाण दारीं फजिती थोरी वहातसे वारा ॥ ३ ॥

पडलें मोकळें ढुंगण आतां कैसा संग । मागें पुढें फजिती झाली अठरा झाले दंग ॥ ४ ॥

एका जनार्दनीं स्वैरी झाली संतपाय धरा । नाहीं तरी उभ्या बाजारीं फजितीचा थारा ॥ ५ ॥