लावणी १३२ वी
कोणी शोध करा सखयाचा । दावा राघो मैनेचा ॥धृ०॥
सखे मी बाळपणापासून । माहेरिं कीं होते आजुन । कमिले पोरांमध्ये खेळुन । तारुण्या वयामधीं येउन । सासरा आला मज घेउन । आनंद जाहाला बहु दारुण । वेळ वक्त पाहुन दिवसाचा ॥१॥
बारा वर्षें जालीं लग्नाला । हळदीचा डाग नाहीं गेला । पती माझा छालछबेला । टाकुनी कोणाकडे गेला ? । कोणी आणा गे जिवलग जीवीचा ॥२॥
आरसा घेउनि सखुबाई । श्रींगार करीत लवलाही । चार समया जळति ठांई ठांई । पलंगावर हातरली जाई । येथें आसरा नाहीं कोणाचा ॥३॥
सुंदर व्याकुळ जीवाशीं । असें कळलें तिच्या सजणाशीं । धावुनी आला गुणीराशी । भोगिली नार मंदिराशीं । कवी बिरोबा राजबनसी । ख्याल गातो दखनदेशी ॥४॥
सखे मी बाळपणापासून । माहेरिं कीं होते आजुन । कमिले पोरांमध्ये खेळुन । तारुण्या वयामधीं येउन । सासरा आला मज घेउन । आनंद जाहाला बहु दारुण । वेळ वक्त पाहुन दिवसाचा ॥१॥
बारा वर्षें जालीं लग्नाला । हळदीचा डाग नाहीं गेला । पती माझा छालछबेला । टाकुनी कोणाकडे गेला ? । कोणी आणा गे जिवलग जीवीचा ॥२॥
आरसा घेउनि सखुबाई । श्रींगार करीत लवलाही । चार समया जळति ठांई ठांई । पलंगावर हातरली जाई । येथें आसरा नाहीं कोणाचा ॥३॥
सुंदर व्याकुळ जीवाशीं । असें कळलें तिच्या सजणाशीं । धावुनी आला गुणीराशी । भोगिली नार मंदिराशीं । कवी बिरोबा राजबनसी । ख्याल गातो दखनदेशी ॥४॥