भागवताची दहा लक्षणें सांगून ब्रह्मदेवानें नारदाला ज्ञानी केले

निजपुत्रालागीं श्रीनारायण । कळवळोनी सांगे गुह्यज्ञान । तेंचि स्वपुत्रालागीं जाण । ब्रह्मा आपण मथितार्थ बोधी ॥१॥

ज्ञान विज्ञान भगवद्भक्ती । नारायणाची पूर्णस्थिती । कळवळोनी प्रजापती । निजपुत्राहातीं ओपिता झाला ॥२॥

तें दशलक्षण भागवत । विष्णुविरिंचीज्ञानमथित । तो ऐकतां ज्ञानमथितार्थ । ओपिला समस्त नारदोदरीं ॥३॥

तें न देखतां नयन । न माखतां निजकान । नातळतां अंतः करणमन । ओपिलें गुह्यज्ञान नारदहदयीं ॥४॥

सोडूनियां निज सुरबुद्धी । नातळतां आदिमध्यअवधीं । परिपूर्णत्वें करुनि बोधी । ज्ञानार्थसिद्धि वोपिली तया ॥५॥

जेवीं शिष्या विद्यातत्त्व देतां । गुरुसी ज्ञान वाढे अर्था । न्यूनत्व न घडे प्रबोधितां । पूर्ण चढे माथा सच्छिष्याचिया ॥६॥

तैसा उपदेश अलोलिक । उपदेशमात्रें तिन्हीलोक देख । गुरुशिष्यही होती एक । तेथें न्यूनाधिक कोणाचें कोणा ॥७॥

राया यापरी चतुरानन । उपदेशुनी गुह्यज्ञान । नारद केला ब्रम्हपूर्ण । चैतन्यघन समसाम्यरुप ॥८॥

जेणें होइजे ब्रम्हपूर्ण । तें भागवत दशलक्षण । त्या लक्षणांचें निजलक्षण । होउनी सावधान अवधारी तूं ॥९॥