श्लोक २६ वा

ऐसें दुराशा भरलें चित्त । निद्रा न लगे उद्वेगित ।

द्वार धरोनि तिष्ठत । काम वांछित पुरुषांसीं ॥९८॥

रिघों जाय घराभीतरीं । सांचल ऐकोनि रिघे बाहेरी ।

रिघतां निघतां येरझारी । मध्यरात्री पै झाली ॥९९॥

सरली पुरुषाची वेळ । रात्र झाली जी प्रबळ ।

निद्रा व्यापिले लोक सकळ । पिंगला विव्हळ ते काळीं ॥२००॥