श्लोक ३४ वा

जो सोयरा माझा हृदयस्थु । सुख प्रीति प्रिय अच्युतु ।

तोचि अंतरात्मा सर्वगतु । नाथ कांतु तो माझा ॥४८॥

त्यासीच आपुले संवसाटी । विकत घेईन उठाउठी ।

परमानंदें देईन मिठी । गोठी चावटी सांडोनी ॥४९॥

रमा झाली पायांची दासी । मी भोगीन अनारिसी ।

सर्वकाळ सर्वदेशीं । सर्वरूपेसीं सर्वस्वें ॥२५०॥