श्लोक ९ वा

मोहप्रमत्त विवेकशून्य । त्या पुरुषांच्या ठायीं जाण ।

देहात्मवादें अभिमानें । रजोगुणें खवळला ॥२६॥

जैसा मदिरापानें उन्मत्तू । विसरूनि आपुला निजस्वार्थू ।

मग अन्योन्य अनर्थू । आत्मघातू करूं धांवे ॥२७॥

तेवीं शुद्ध बुद्ध नित्यमुक्तु । हा विसरोनि निजस्वार्थु ।

रजोगुणें लोलंगतु । कामासक्तु नरू कीजे ॥२८॥

रजीं रंगल्या अभिमान । दुःखरूप तो दारुण ।

दुर्धर वाढे रजोगुण । विचारी मन तेणें होय ॥२९॥