श्लोक १ ला
उद्धव उवाच-
यस्त्वयाभिहितः पूर्वं धमस्त्वद्भत्तिलक्षणः ।
वर्णाश्रमाचारवतां सर्वेषां द्विपदामपि ॥१॥
उद्धव म्हणे गा भक्तपती । ऐकतां तुझ्या निजविभूति ।
मज ऐसें गमलें चित्तीं । स्वधर्मेंसीं भक्ती घडे कैसी ॥१९॥
तुवां कल्पादि वाडेंकोडें । स्वधर्मकर्में भक्ति जोडे ।
हें वर्णाश्रमनिजनिवाडें । निरूपण चोखडें निरूपिलें ॥२०॥
सर्वां मानवां परम गति । स्वधर्में घडे भगवद्भक्ति ।
या निरूपणाची निगुती । तुवां निश्चितीं निरूपिली ॥२१॥