श्लोक ३० वा

न मानूनि वेदविधानासी । पशुहननीं क्रीडा ज्यांसी ।

अविधी मारूनि पशुंसी । मिरविती श्लाघेसी यज्ञिकत्वें ॥११॥

अविधीं करूनि जीवहनन । तेणें पशूनें करिती यज्ञ ।

पितृदेवभूतगण । करिती यजन सुखेच्छा ॥१२॥

बाबडें बीज पेरिल्या शेतीं । पिकास नाडले निश्चितीं ।

शेखीं निजबीजा नागवती । राजे दंडूनि घेती करभार ॥१३॥

तैशी अविधी यज्ञिकांची गती । स्वर्ग स्वप्नींही न देखती ।

थित्या नरदेहा नागवती । शेखीं दुःख भोगिती यमदंडें ॥१४॥

वृथा पशूंस दुःख देती । तेणें दुःखे स्वयें दुःखी होती ।

ऐशी यज्ञिकांची गती । आश्चर्य श्रीपती सांगत ॥१५॥