सृष्टिशिक्षण

"किती ह्रदय ओढिती हरिण !" तो प्रमोदें वदे,

"नरसम न हे कधीं फुगति जातिच्या दुर्मदें;

निषादभयही तयां न वनिं या कधीं कांपवी,

तयांसम निवास या वनिं कसा न तो सौख्य वी ?

सख्यासह अपाप या वनिं निवास होवो सदा,

स्वयेंचि वनिं जोडितों सकलशास्त्रसत्संपदा,

अहा सुखद शांत हें गहन काननीं जीवन !

श्रमांतिं सुख जें जगीं अधिक काय तें याहुन ?

न दुःख नयना जिथे पडति ते तिथे सोसण्या,

वनीं व परिहासही विफल सोसण्या सोडण्या,

जडाजड पदार्थ हे गुरु मदीय सारे वनीं,

शिकेन पशु-पांखरें-गिरि-तरू-झर्‍यांपासुनी."