सोन्याची घेउनि करिं झारी

सोन्याची घेउनि करिं झारी

ये आज पहाट, उभी दारीं ध्रु०

करतल पदतल कोमल रक्तिम

गुलाब फुलले जसे मनोरम,

सुवर्णकांती फांके अनुपम,

ही आज मला हांका मारी. १

"रमणाच्या सोन्याच्या मंदिरिं

सोन्याच्या रे झोपाळ्यावरि

निजले; झुलवी निद्रासुंदरि

मज गाउनि गाणें जरतारी. २

रमण म्हणे, जा ऊठ, पहाटे !

बाळा रुतति विदेशीं काटे,

स्मरतां त्यास कसेंसें वाटे,

ने अमृत भरे जें भांडारीं. ३

घोर तमाच्या दाट घटांतुनि

क्रमित वाट तारकजालांतुनि

चालत आलें बघ ठेचाळुनि,

रे, उभी तुझ्या मी शेजारी. ४

धुंदि तुझ्या परि अजुनी नयनीं,

जांभया कशा देशी पडुनी ?

उघड नयन, जा अमृत घेउनी,

कां निजशि मुला, तूं अधारीं ?" ५