निजल्या तान्ह्यावरी

निजल्या तान्ह्यावरी माउली दृष्टि सारखी धरी. ध्रु०

तिचा कलीजा पदरीं निजला,

जिवापलिकडे जपे त्याजला,

कुरवाळुनि चिमण्या राजाला

चुंबी वरचेवरी. १

सटवाई जोखाइ हसविती,

खळीं गोड गालांवरि पडती

त्याचीं स्वप्नें बघुनि मधुर तीं

कौतुकते अंतरीं. २

अशीच असशी त्रिभुवनजननी,

बघत झोपल्या मज का वरुनी ?

सुखदुःखांचीं स्वप्नें बघुनी

कौतुकशी का खरी ? ३