संत बहिणाबाईचे अभंग

आनंदवोवरी होती तये ठायीं । वाटे तेथें कांहीं बसावेंसें ॥ १ ॥

करूनिया ध्यान लावावें लोचन । करावें स्मरण विठोबाचें ॥ २ ॥

तुकाराम तंव देखतां देखत । आले अकस्मात गुरुरूपें ॥ ३ ॥

बहिणी म्हणे तेथ पुसोनी मातेसी । क्रमियेल्या निशी तीन तेथं ॥ ४ ॥