अपूर्णच ग्रंथ माझा राहो !

पौर्णिमेच्या चंद्रा, पुरे हा उत्सव

आता तुला क्षय लागणार

फुललेल्या फुला, हौस पुरे झाली

गळशील खाली कोमेजुनी

डोंगर चढूनी आलास तू थेट

आता कडेलोट ठरलेला !

उगाच आणखी जीवनाचा फुगा

फुगविशी फुका, फुटेल ना !

पूर्ण व्हायचे न मला भगवन्त,

अपूर्णच ग्रंथ माझा राहो !