महात्मा

अजून उराशी धरिली मी आस

मजला प्रकाश दिसणार

काळोखच आहे मागेपुढे दाट

त्यातूनही वाट काढणार

पदोपदी काटे, पदोपदी ठेच

प्रभु गोमटेच करणार

दुःखाचेच घोट प्यालो आजवरी

सुख कधीतरी लाभणार

चाललाच आहे माझा नित्य शोध

होईल तो बोध होवो केव्हा