अद्वैत

कोणें देखियेलें जग । पांडुरंग मी नेणें ॥१॥

मौन्यें पारूषली वाणी । शब्द खाणी विसरली ॥२॥

एका आधीं कैर्चे दोन । मजपासुन मी नेणें ॥३॥

चोखामेळा म्हणती संत । हेही मात उपाधी ॥४॥