संत निवृत्तीनाथांचे अभंग

छेदियेला वृक्ष तुटलें तें मूळ । प्रपंच समूळ उडोनि गेला ॥ १ ॥

गेलें तें सुमन गेला फुलहेतु । अखंडित रतु गोपाळीं रया ॥ २ ॥

सांडिला आकारु धरिला विकारु । सर्व हरिहरु एकरूपें ॥ ३ ॥

निवृत्ति निधान वोळले गयनी । अमृताची धणी आम्हां भक्ता ॥ ४ ॥