तुळसी वृंदावनी उभा तो ब्र...

तुळसी वृंदावनी उभा तो ब्राह्मण । पुसे घरीं कोण आहे बाई ॥१॥

कोणाचें हें घर दिसतें साजिरें । मुलें आणि लेंकुरें काय आहे ॥२॥

ऐकोनी उत्तर चोखियाची कांता । प्रेमजळ नेत्रा भरियेले ॥३॥

म्हणे घरधन्यासी विठोबाचा छंद । आठविती गोविंद रात्रंदिवस ॥४॥

संसारी सुख नाहीं अणुमात्र । सदा अहोरात्र हाय हाय ॥५॥

पोटीही संतान न देखेची कांही । वायां जन्म पाहीं झाला माझा ॥६॥

वंका म्हणे ऐस बोलोनीयां मात । घाली दंडवत ब्राम्हणासी ॥७॥