कौतुकें आनंदे लोटल कांही ...

कौतुकें आनंदे लोटल कांही काळ । तों आलें असे फळ प्रसादाचे ॥१॥

चोखीयाची कांता जालीसे गर्भीण । लागलासे पूर्ण नववा मास ॥२॥

स्वभावे विनंती करी पतीलागीं । घरीं नाही सामोग्री कैसी करूं ॥३॥

वंका म्हणे ऐसी ऐकोनियां मात । निघाला त्वरित बहिणी घरा ॥४॥