शिणल्या भागल्यांचा तूंचि ...

शिणल्या भागल्यांचा तूंचि विसावा । धांवे तूं केशवा मायबापा ॥१॥

किती किती मन आवरोनी धरूं । परी न सुचें विचारु कय करूं ॥२॥

तुम्ही तंव समर्थ आपुल्या भारें । आमुचे खोटें खरें काय जाणा ॥३॥

मी तो बैसले तुमचिए द्वारी । म्हणतसे महारी चोखियाची ॥४॥