संता ची तो खूण बाणली तुमच...

संताची तो खूण बाणली तुमची । तरी कां आमुची सांडी केली ॥१॥

काय साचपण मानूं आतां देवा । न कळे हा गोंवा उगवा कधी ॥२॥

रात्रंदिवस भ्रमले हे मन । नव्हे समाधान काय करूं ॥३॥

सोयरा म्हणे अहो पंढरीनिवासा । लवकारी फांसा तोडा आतां ॥४॥