किती हें सुख मानिती संसार...

किती हें सुख मानिती संसाराचें । काय हें साचे मृगजळ ॥१॥

अभ्रीची छाया काय साच खरी । तैसेच हे परी संसाराची ॥२॥

मी आणि माझें वागविती भार । पुढील विचार न करतां ॥३॥

कां हे गुंतले स्त्रीपुत्रधना । कां ही वासना न सुटे यांची ॥४॥

सोयरा म्हणे अंती कोण सोडवील । फजिती होईल जन्मोजन्मी ॥५॥