अभंग ६४ - नामयाचाधरूनिहात ॥ क्षणाक...
नामयाचाधरूनिहात ॥ क्षणाक्षणापंढरीनाथ ॥ ज्ञानदेवासीआठवीत ॥ सद्गदितहोवोनी ॥१॥
उद्धवासीम्हणेपांडुरंग ॥ यासज्जनाचानव्हावावियोग ॥ ह्रदयहोतसेदोनभाग ॥ सखेअंतरंगतुम्हीमाझे ॥२॥
मजयाहूनगोडनवाटे ॥ समूळजीवांचेदुःख आटे ॥ ऐसाजिवलगनभेटे ॥ संतोषवाटेमानसी ॥३॥
धन्यधन्यचवघेजण ॥ मुक्ताबाईब्रह्मपूर्ण ॥ याणीतारिलेसकळ अज्ञान ॥ दुःखदारुणनासले ॥४॥
यांचेनिपडिपाडे ॥ ज्ञानासारिखेरत्नजोडे ॥ उपमेसीदिसेथोकडे ॥ हेतवनघडेकेल्पांती ॥५॥
माझ्याअंतरीचेगुज ॥ उद्धवासांगीतलेतुज ॥ कीनामदेवजाणतासहज ॥ आणिकमजनावडते ॥६॥
घडीघडीरुक्मिणीपासी ॥ बैसूनसांगेह्रषीकेशी ॥ मातारुक्मिणी निजमानसी ॥ जिवलगासीआठवीतसे ॥७॥
निवृत्तीतुम्हानाहीभिन्नता ॥ त्याचाआत्मातुम्हीअनंता ॥ शिवविष्णुऐक्यता ॥ असेस्वभावतामुळीचे ॥८॥
ज्ञानदेवतुमचाचिअंश ॥ केवळब्रह्मस्वयंप्रकाश ॥ स्वात्मसुखानिजरहिवास ॥ स्वानंद असेउद्बोध ॥९॥
गोडीसवेजैसागुळ ॥ सौवर्णरत्नजडिततेजाळ ॥ जैसेपुष्पासवेपरिमळ ॥ कैचेवेगळेस्वामिया ॥१०॥
सोपानदेवतरीपोटींचा ॥ तोप्राणसखाअसेतुमचा ॥ तेथेशब्दभिन्नपणाचा ॥ कोठवरीवाचामिरवेल ॥११॥
सकळसंतमहंतमिळोनी ॥ माथाठेविलाहरीचरणी ॥ जगन्माताबोलेरुक्मिणी ॥ तुम्हापासूनीदूरनाहीत ॥१२॥
नामदेवांनीधरिलेचरण ॥ साष्टांगघालोनीलोटांगण ॥ तूस्वामीसर्वांचेजीवन ॥ मीरंकदीनकैबोलू ॥१३॥