कोजागिरी...
चंद्र रोज पाहतो मी
पांढऱ्या शुभ्र जाईचा,
तापलेल्या दुधावरच्या
तपकिरी सायीचा...
जमती सारे भोवती
एकोपा किती मायेचा,
कोजागिरीच्या चंद्राला
स्पर्श खमंग सायीचा...
लखलखनाऱ्या चांदण्या
कळप जसा गाईचा,
पिवळा धमक उभा
पर्वत जणू राईचा
दुधासारखा घोटू द्या
गोडवा येथे माणुसकीचा,
रांधलेल्या हातावरती
तपकिरी सायीचा...
संजय सावळे