दुतियं मेत्तसुत्तं
दुतियं मेत्तसुत्तं
एवं मे सुतं | एकं समयं भगवा सावत्थियं विहरति जेतनवे अनाथपिण्डिकस्स आरामे || तत्र खो भगवा भिक्खू आमन्तेसि भिक्खवो ति | भदन्ते ति ते भिक्खू भगवतो पच्चस्सोसुं || भगवा एतदवोच | मेत्ताय भिक्खवे चेतोविमुत्तिया आसेविताय भाविताय बहुलीकताय यानीकताय वत्थुकताय अनुट्ठिताय परिचिताय सुसमारद्वाय एकादसानिसंसा पाटिकंखा | कतमे एकादस | सुखं सुपत्ति | सुखं पटिबुज्ज्ञति | न पापकं सुपिनं पस्सति | मनुस्सानं पियो होति | अमनुस्सानं पियो होति | देवता रक्खन्ति | नास्स अग्गि वा विसं ना सत्थं वा कमति | तुवटं चित्तं समाधियति | मुखवण्णो विप्पसीदति | असम्मूळहो कालं करोति उत्तरिं अप्पटिविज्ज्ञन्तो ब्रह्मलोकूपगो होति | मेत्ताय भिक्खये चेतोविमुत्तिया आसेविताय भाविताय बहुलीकताय़ यानी कताय वत्थुकताय अनुट्टिताय परिचिताय सुसमारद्वाय इमे एकादसानिसंसा पाटिकंखा ति | इदमवोच भगवा | अत्तमना ते भिक्खू भगवतो भासितं आभिन्दुं ति ||
असें मी ऐकलें आहे | एके समयीं भगवान् श्रावस्ती येथें जेतवनांत अनाथपिण्डिकाच्या आरामांत राहत होता || तेथें भगवान् भिक्षूंना उद्देशून म्हणाला कीं, हे भिक्षूंनो || भदन्त असें त्या भिक्षूंनी भगवन्ताला उत्तर दिलें || भगवान् म्हणाला, भिक्षूंनो, मैत्री ह्या चित्तविमुक्तिचा अभ्यास केला, तिची भावना केली, अभिवृद्धि केली, तिला कार्यक्षम केलें, तिची स्थापना केली, तिचें अनुष्ठान केलें, तिचा परिचय केला, उत्साहानें तिचा अंगीकार केला, तर अकरा फायदे होतात | ते कोणते ? तो मनुष्य सुखानें निजतो | सुखानें उठतो | दृष्ट स्वप्न पाहत नाहीं | मनुष्यांना प्रिय होतो | भूतपिशाचांना प्रिय होतो | देवता त्याचें रक्षण करितात | अग्नि, विष किंवा शस्त्र यांची त्यास बाधा होत नाहीं | त्वरित चित्ताचें समाधान होतें | मुखकांति प्रसन्न होते | शांतपणे मरण येतें | निर्वाण नच मिळालें तर निदान मरणोत्तर ब्रह्मालोकाला जातो || भिक्षुहो, मैत्री ह्या चित्तविमुक्तिचा अभ्यास केला, भावना केली, अभिवृद्धि केली, तिला कार्यक्षम केलें, तिची स्थापना केली, तिचे अनुष्ठान केलें, तिचा परिचय केला, उत्साहाने तिचा अंगीकार केला, तर हे अकरा फायदे होतात || असें भगवान् बोलला | मुदित मनानें त्या भिक्षूंनी भगवन्ताच्या भाषणाचे अभिनंदन केलें ||
|| दुतियं मेत्तसुत्तं निट्ठितं ||
एवं मे सुतं | एकं समयं भगवा सावत्थियं विहरति जेतनवे अनाथपिण्डिकस्स आरामे || तत्र खो भगवा भिक्खू आमन्तेसि भिक्खवो ति | भदन्ते ति ते भिक्खू भगवतो पच्चस्सोसुं || भगवा एतदवोच | मेत्ताय भिक्खवे चेतोविमुत्तिया आसेविताय भाविताय बहुलीकताय यानीकताय वत्थुकताय अनुट्ठिताय परिचिताय सुसमारद्वाय एकादसानिसंसा पाटिकंखा | कतमे एकादस | सुखं सुपत्ति | सुखं पटिबुज्ज्ञति | न पापकं सुपिनं पस्सति | मनुस्सानं पियो होति | अमनुस्सानं पियो होति | देवता रक्खन्ति | नास्स अग्गि वा विसं ना सत्थं वा कमति | तुवटं चित्तं समाधियति | मुखवण्णो विप्पसीदति | असम्मूळहो कालं करोति उत्तरिं अप्पटिविज्ज्ञन्तो ब्रह्मलोकूपगो होति | मेत्ताय भिक्खये चेतोविमुत्तिया आसेविताय भाविताय बहुलीकताय़ यानी कताय वत्थुकताय अनुट्टिताय परिचिताय सुसमारद्वाय इमे एकादसानिसंसा पाटिकंखा ति | इदमवोच भगवा | अत्तमना ते भिक्खू भगवतो भासितं आभिन्दुं ति ||
असें मी ऐकलें आहे | एके समयीं भगवान् श्रावस्ती येथें जेतवनांत अनाथपिण्डिकाच्या आरामांत राहत होता || तेथें भगवान् भिक्षूंना उद्देशून म्हणाला कीं, हे भिक्षूंनो || भदन्त असें त्या भिक्षूंनी भगवन्ताला उत्तर दिलें || भगवान् म्हणाला, भिक्षूंनो, मैत्री ह्या चित्तविमुक्तिचा अभ्यास केला, तिची भावना केली, अभिवृद्धि केली, तिला कार्यक्षम केलें, तिची स्थापना केली, तिचें अनुष्ठान केलें, तिचा परिचय केला, उत्साहानें तिचा अंगीकार केला, तर अकरा फायदे होतात | ते कोणते ? तो मनुष्य सुखानें निजतो | सुखानें उठतो | दृष्ट स्वप्न पाहत नाहीं | मनुष्यांना प्रिय होतो | भूतपिशाचांना प्रिय होतो | देवता त्याचें रक्षण करितात | अग्नि, विष किंवा शस्त्र यांची त्यास बाधा होत नाहीं | त्वरित चित्ताचें समाधान होतें | मुखकांति प्रसन्न होते | शांतपणे मरण येतें | निर्वाण नच मिळालें तर निदान मरणोत्तर ब्रह्मालोकाला जातो || भिक्षुहो, मैत्री ह्या चित्तविमुक्तिचा अभ्यास केला, भावना केली, अभिवृद्धि केली, तिला कार्यक्षम केलें, तिची स्थापना केली, तिचे अनुष्ठान केलें, तिचा परिचय केला, उत्साहाने तिचा अंगीकार केला, तर हे अकरा फायदे होतात || असें भगवान् बोलला | मुदित मनानें त्या भिक्षूंनी भगवन्ताच्या भाषणाचे अभिनंदन केलें ||
|| दुतियं मेत्तसुत्तं निट्ठितं ||