पापी प्रेम

रघू हा मुंबईत एका छोट्याशा शेजारी राहणारा तरुण होता. गेल्या काही वर्षांपासून तो तिथेच राहत होता आणि तो नेहमी आपल्या शेजाऱ्याची बायको मीना कडे आकर्षित होत असे. ती आकर्षक व्यक्तिमत्त्व असलेली एक सुंदर स्त्री होती आणि तो स्वतःला नेहमी तिच्याबद्दल विचार करत असे. रघू तिच्या खूप प्रेमात होता, पण त्याच्या भावना अयोग्य आहेत आणि आपण त्यावर कधीच वागू शकत नाही हे त्याला ठाऊक होते.

रघूने अनेक रात्री मीनाचा विचार करत, तिच्याबरोबर राहणं कसं असेल याची कल्पना करत घालवली. आपल्या शेजारच्या बायकोबद्दल अशा भावना बाळगल्याबद्दल त्याला अपराधी वाटल्याशिवाय राहत नव्हते, पण तो आपल्या हृदयावर नियंत्रण ठेवू शकला नाही. त्याला जे वाटले ते चुकीचे आहे आणि त्यातून बाहेर पडण्याचा मार्ग शोधावा लागेल हे त्याला ठाऊक होते.

एके दिवशी रघूने मीनाचा नवरा अजयशी बोलायचं ठरवलं. बायकोबद्दल असे विचार केल्याबद्दल त्याला आपल्या भावना ंची कबुली द्यावी लागेल आणि माफी मागावी लागेल असे त्याला वाटले. अजयशी बोलल्यावर तो किती समजूतदार आणि क्षमाशील होता याचे त्याला आश्चर्य वाटले. भावना कधीकधी अनियंत्रित कशा असू शकतात हे त्याला समजले आहे आणि त्याच्याबद्दल त्याच्या मनात कोणताही राग नाही असे अजयने त्याला सांगितले.

अजयशी बोलणं हा रघूसाठी टर्निंग पॉईंट होता. त्याला जाणवले की त्याचे मीनावरील प्रेम खरे नाही आणि तो स्वतःच्या इच्छा तिच्यावर मांडत होता. मीनाला अस्वस्थ अवस्थेत टाकून आपण तिच्यावर अन्याय केला आहे हे त्याच्या लक्षात आले आणि त्याने आपल्या भावना पुन्हा कधीही आपल्यावर येऊ देणार नाही अशी प्रतिज्ञा केली.

काळाच्या ओघात रघू आपली नोकरी आणि छंद अशा इतर गोष्टींवर लक्ष केंद्रित करायला शिकला. त्याला नवीन माणसं भेटली आणि नवे मित्र बनले आणि हळूहळू त्याच्या मीनाबद्दलच्या भावना कमी होत गेल्या. तो शेजारी आणि मित्र म्हणून तिचे कौतुक करायला शिकला आणि तिच्या कठीण काळात तिने त्याला दिलेल्या पाठिंब्याबद्दल तो कृतज्ञ होता.

मीनाच्या मोहाच्या दिवसापासून रघू ने बराच पल्ला गाठला होता. तो आता अधिक प्रगल्भ आणि आत्म-जागरूक व्यक्ती होता, ज्याने अखंड प्रेमाच्या धोक्यांबद्दल एक मौल्यवान धडा शिकला होता. सीमांचा आदर करणे आणि इतरांशी दयाळूपणे आणि आदराने वागणे महत्वाचे आहे हे त्यांना ठाऊक होते. सगळ्यात महत्त्वाचं म्हणजे तो स्वत:वर प्रेम करायला आणि त्याच्याकडे असलेल्या आयुष्यात समाधानी राहायला शिकला होता.