कविता - स्नेहदर्शन

बघ जुने कुठले तराणे राहिले
हे तुझे माझेच  गाणे राहिले
भेटण्याला मी किती आतूर अन
रोजचे फसवे बहाणे राहिले
 
भिरभिराया लागले डोळयांपुढे
भास नजरेचे शहाणे राहिले
 
राहिलो वेडा तिचा आजन्म मी
स्वप्न ही माझे दिवाणे राहिले
                        
रोजचा तख्ता पलट झाला जगी
शेवटी अपुलेच नाणे राहिले